Pandora'dan Anadolu'ya 

Prometheus, Zeusun emirlerini kasten hiçe sayarak, tanrıların ülkesi Olympostan ateşi çalıp , insanlığa hediye etti. Zeus İnsanların eline ateşin geçmesinin kendisine tehlike oluşturacağından korkuyordu.

Çareyi ise ölümlülerin başına musallat edecek sinsi bir planda buldu.Sadece erkeklerden oluşan insanlığa, ölümlü bir kadın yaratacaktı. Zeus, yetenekli bir usta olan oğlu Hephaistos'a,

kilden ve sudan bir kadın oluşturmasını emretti.Tanrıçalardan örnek alınarak yapılan bu ölümlü kadına, en değerli takılar hediye edildi, en güzel kıyafetler giydirildi, çekicilik ve zerafet eklendi.

Birde yanına, içerisinde, hırs, zulüm, keder, hastalık gibi kötülüklerle doldurulmuş kutu verildi. Şiddetle uyarıldı sonra genç ve güzel ölümlü, kutuyu ne olursa olsun asla açmaması adına.

Bu karşı konması güç ve cazibe abidesi kadına ise Pandora ismi konuldu. Tanrıların Elçisi Hermes, Pandora'yı ,İnsanlığa hediye olarak, zeki ve kurnaz Prometheus'un, aksi özelliklerini

taşıyan,Epimetheusa götürdü. Prometheus kardeşini Zeus' dan gelecek hiç bir hediyeyi almaması için defalarca uyarmasına rağmen, Pandoranın büyülü cazibesine kapılıp, onu eş olarak aldı. Kutuda ne olduğundan

habersiz oldukça merak eden Epimetheus ve Pandora, dayanamayıp kutuyu açtıkları gibi fenalık, hırs gibi kötülükler çıkarak karıştı insanlığın arasına. Korkuya kapılan, çift aniden kapattıklarında kutuyu

sadece umut kalmıştı içerisinde. O günden sonra umut, insanların derinliklerine kapalı kalmış bir hevestir. Kadın ise erkeklere verilmiş vaz geçilemeyen, ceza.

Uygarlıklar ya da toplumlar kültürlerini, hayallerini, ideolojilerini ve değerlerini efsaneler ile dile geitrmişlerdir. Anlatılan efsane ise, Avrupa medeniyetinin (!) bel kemiği olan, Yunan kültürünün bir ürünüdür.

Onların, daha düne kadar köle pazarında sattıkları, maddeden farksız gördükleri, kadınları. Bizim ise Yesevi'nin kılıç kuşanıp at binmesini öğrettiği, Devletlerimizin, hanlıklarımızın idarecisi olmasında

sorun görmediğimiz, şiirlerimizde devletlerimizi benzettiğimiz, kadınlarımız.

Geçtiğimiz yüzyıllarda erkeğin, eşini bir eşya gibi satmasını kanunen yasal hale getirerek, kadına verdiği değeri apaçık gözler önüne seren Avrupa, poligamiyi eşitlik kisvesi adı altında süsleyip bize her fırsatta,

gizlice dayatmıştır. Türlü oyunlarla bize üstün gelemeyen aile yapısını yaşatamamış ahlak fukarası batı, gücümüzü birlikten aldığımızı anladıkları gibi, yaratılış özellikleri bakımından, toplayıcı ve bütünleyici olma özelliğine sahip

kadınlarımızı hedef altına almıştır. Aile olgusunun mihenk taşı görevinde bulunduğunu öğrendikleri günden bu zamana kadar, tuzaklarını haince bir nakış gibi iplik iplik işlemiştir hedonist beyinler. Kültürümüzden ve inançlarımızdan

uzaklaştırmak adına annelik gibi önemli ve kutsal görevi bulunan kadınlarımızı hedef altına almışlardır. Maddi doygunluklarımızla güç gösterileri yaparak saygınlık kazandığımız bu çağda, Anadolunun kadınları, geleceğimizin

yapı taşı olan çocuklarımızı eğitirken, inanç ve kültür ekseninin dışına çıktıkları bir gerçektir. Üzerlerinde oynanan oyunların birer yansıması olarak, yetiştirmekte oldukları evlatlarına olan söylemleri; makam ve mevki hırsı ile

sınırlandırılmıştır. Örümcek ağı gibi etrafımızı saran bencil ruhlu,kendi çıkarları doğrultusunda her şeyi yapabilecek, kendi sınırları olmayan insanların çoğalması bu nedenden kaynaklamaktadır. Soyut güzelliklerin ve sahte

renkli hayatların merkezi olarak tanıtılan batıya olan düşkünlüğümüz, bin yıllardır mayalanan bu topraklara yapılmış en büyük ihanettir.

Kelime anlamı ile güneşin doğduğu yer anlamına gelen Anadolu, kendi öz ruhunu arar duruma gelmiştir. Sütçü İmamların, Kara Fatmaların annelerini, bağrında yetiştiren bu coğrafya, yeni bir doğuma gebedir. Her doğumun

sancılı olduğu gibi bu yeniden var oluş kavgasında acılarımızı duymadan geleceğimize bakacağız ve batının bizi soktuğu süslü kalıpları yırtarak kanla, fikirle yoğurulmuş toprakların vasiyetini yerine getireceğiz. Göreceğiz ki

yeni doğan güneşle beraber, Yunuslar Nene Hatunlar tekrar boy gösterecek, topraklarımızda...

Anadoludur bizim kadınlarımız,

Harp nizamına alışagelmiş ruhları,

Zengin ve İtaatkar...

Yürekleri firar bilmeyen isyancı.

Bozkırın derin ve çıkmaz sokakları

vardır ellerinde.

Uzun yolculuğun yorgunluğu belirir

Mutlu sona ulaşmayan öykülerinde.